Bijbellezing 6e zondag

Welkom bij 40 dagen hier&nu, een podcast van Verre Naasten, Lume, LPB Media en Kerkpunt.

Het is zondag 24 maart, Palmzondag. De laatste zondag in de Veertigdagentijd en de eerste dag van de Goede Week. Deze week heeft als thema ‘Als alles duister is’.

Jezus trekt Jeruzalem binnen. Precies zoals het door de profeten is voorzegt: de Vredevorst zal de stad binnenkomen, rijdend op een ezel. Het hele volk zingt luidt Psalm 118: Hosanna voor de grote Koning, die komt in de Naam van de HEER.

Het maakt de geestelijke leiders boos: laat ze toch hun mond houden!

We lezen verder in Lucas 19 vanaf vers 41

41 Toen hij Jeruzalem voor zich zag liggen, begon hij te huilen over het lot van de stad. 42 Hij zei: ‘Had ook jij op deze dag maar geweten wat vrede kan brengen! Maar dat blijft voor je verborgen, ook nu. 43 Want er zal een tijd komen dat je vijanden belegeringswerken tegen je oprichten, je omsingelen en je van alle kanten insluiten. 44 Ze zullen je met de grond gelijkmaken en je kinderen verdelgen, en ze zullen geen steen op de andere laten, omdat je de tijd van Gods ontferming niet hebt herkend.’

Jezus wordt jubelend als koning binnengehaald. De mensen hoopten dat Hij hen vrede, vrijheid en voorspoed zou brengen. Maar ze hebben niet veel begrepen van zijn Koningschap. Het maakt Jezus diepbedroefd om de stad Jeruzalem.

De mensen willen vrede, maar ze missen de clou. En Jezus voorziet de totale verwoesting van de stad, inclusief de tempel. Geen steen zal op de ander gelaten worden. Dat wat vrede kan brengen, blijft voor hen verborgen. Ze hebben de tijd van Gods ontferming niet herkend. Donkere wolken pakken samen boven de stad.

We lezen verder in vers 45.

45 Hij ging naar de tempel, waar hij de handelaars begon weg te jagen, 46 terwijl hij hun toevoegde: ‘Er staat geschreven: “Mijn huis moet een huis van gebed zijn,” maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!’ 47 Dagelijks gaf hij onderricht in de tempel. De hogepriesters, de schriftgeleerden en de leiders van het volk wilden hem uit de weg ruimen, 48 maar ze wisten niet hoe ze dat moesten doen, want het hele volk hing aan zijn lippen.

Het eerste wat Jezus doet na zijn warme onthaal is het tempelplein schoonvegen. Dat hadden de mensen niet verwacht. En het maakt de grote leiders alleen maar kwader. Zo erg zelfs dat ze naar een manier zochten om Hem uit de weg te ruimen.  En dat lukt ze. Nog in dezelfde week waarin Jezus juichend is binnengehaald, wordt deze koning gekruisigd. De mensen die net nog aan zijn lippen hingen, schreeuwen aan het einde van de week om zijn dood.

Jezus is telkens weer anders dan mensen verwachten. Daarmee houdt Palmzondag mij een spiegel voor. Hoe zie ik Jezus als Koning? Waarom juich ik voor Hem? Wat heb ik begrepen van de vrede die Hij brengt. En wat doe ik, als blijkt dat Hij toch weer anders is dan ik had verwacht en misschien wel had gehoopt?