vrijdag 21 maart | 2 Korintiërs 3: 7-18

Nee, Paulus is er niet bij geweest toen Jezus zijn topervaring op de berg had. Paulus had zijn eigen verblindende ervaring met Jezus. Maar vandaag horen we hem over de ervaring met Jezus als Hij verkondigd wordt. Paulus noemt de schittering daarvan groter dan die van Mozes indertijd.
Hij daagt je uit om zo naar een preek te luisteren, in de Bijbel te lezen, en zélf Jezus’ heerlijkheid uit te stralen.

donderdag 20 maart | Openbaring 1: 9-20

Een topdag voor Johannes. Hij zit als gevangene op het eiland Patmos. Hoe zal het met hem aflopen? En met zijn geloofsgenoten in Efeze en andere plaatsen?
Op een zondag – de dag van de Heer, de eerste dag – gunt Jezus hem een topervaring. Alles herinnert aan die eerdere topervaring (ook Johannes was er toen, op de berg, bij. Als kwetsbare gelovige, als kwetsbare gemeente ben je in goede handen bij deze grote God.

woensdag 19 maart | 2 Petrus 1: 16-21

Ook Petrus was er bij, daar op die berg. Wat deed het met hem? Voor Petrus is het een krachtig teken dat je Jezus kunt geloven en dat je ook de boeken die over Hem vertellen kunt geloven. Ja, ook daarin spreekt Gods eigen stem.
Op de berg en in de Bijbel komt de grootheid van God op aarde. God laat zien wat er in zijn hart leeft.

dinsdag 18 maart |1 Koningen 19: 8-16

Opnieuw een topervaring, nu van Elia. Net als Mozes worstelt Elia met het gevoel dat hij alleen staat. Hij heeft een topervaring gehad op de berg Karmel: bij het altaar dat Elia gebouwd had liet de heer zien dat alleen Hij God is.

Maar wat heeft het allemaal voor zin. Elia worstelt er mee in stille eenzaamheid. In de stilte – níet in het spectaculaire – krijgt Elia een nieuwe topervaring. Ook al lijkt God ver weg, zijn werk gaat door. Een ervaring waarmee Elia later Jezus mag aanmoedigen.

maandag 17 maart | Exodus 33: 15-23, 34: 5-9

Mozes, één van de twee mannen die op de berg met Jezus spraken. Ook hij had een gesprek met God over de weg die hij moest gaan. ‘Als U niet zelf meegaat, laat ons dan niet verder trekken’ (vers 15). Mozes mag een glimp opvangen van de grote God die met hem meegaat. Een topervaring!
Hij hoort over vergeving. Maar ook dat de zonde niet onbestraft blijft. Het is een mysterie.
Iets daarvan wordt duidelijk als Jezus zíjn weg gaat volbrengen. Mozes is hem, samen met Elia tot steun. Maar in het uiterste moment zal Hij de weg alleen moeten gaan. In dat uur gaat God niet met Hem mee, maar weet Hij zich door God verlaten.
Juist zó is de HEER wat Hij aan Mozes liet zien: liefdevol, genadig en geduldig.

zondag 16 maart | Lucas 9: 28-36

Een topdag. Een bijzondere ervaring helpt je om aan te kunnen wat er daarna komt. Jezus heeft zo’n topervaring, kort nadat hij verteld heeft over de lijdensweg die Hem te wachten staat. Daar praat Hij ook over met Mozes en Elia: over zijn heengaan, de weg die Hij in Jeruzalem zal voltooien (vers 31).
Jezus voert dit gesprek in hemelse heerlijkheid. Het herinnert Hem er aan waar Hij vandaan komt. Het laat Hem intens ervaren wie Hij is. Zijn glorie en zijn naderende lijden horen bij elkaar. Juist in zijn lijden voor ons mensen komt Gods Zoon tot zijn heerlijkheid.
Neem vandaag de tijd om er over na te denken, niet wat dit voor jou betekent, maar wat het voor Hem betekent.

zaterdag 15 maart | Lucas 9: 18-26

Jezus’ leerlingen trekken ondertussen al weer een paar jaar met Hem op. In zijn woorden en daden herkennen ze zijn hemelse heerlijkheid. ‘U bent de door God gezonden Messias’ zegt Petrus. Wat ze nog niet kunnen bevatten is dat het Jezus’ glorie is zich voor mensen te vernederen.
Jezus heeft een woord voor onze dagen: elke dag je kruis op je nemen. Wie Jezus erkent in zijn heerlijkheid en elke dag met Hem wil leven kiest voor een weg van zelfverloochening en lijden. Voorlopig. Tot de grote dag komt.

vrijdag 14 maart | Lucas 8: 4-15

Het grootse van God en zijn koninkrijk wordt aan ons uitgedeeld zoals een zaaier zijn zaad uitstrooit. Het komt in het dagelijks leven van gewone mensen.
Maar wat doet het in je leven? De verleidingen die Jezus gekend heeft, ziet hij ook bij ons. Satan wil ook bij ons het woord wegnemen. Ook ons probeert hij te verleiden met de genoegens van het leven. En – verrassend – ook de zorgen van het leven gebruikt hij om het woord van het koninkrijk bij ons te laten verstikken.
Is ons mensenhart niet te klein om de grote God en zijn rijk binnen te laten? Toch spreekt Jezus over mensen bij wie het vrucht draagt en grote wonderen doet.

donderdag 13 maart | Lucas 4: 14-24,28-30

Nieuwe dagen zijn aangebroken. In de woestijn heeft Jezus zijn goddelijke glorie aan Satan laten zien. Nu gaat hij het land door met zijn boodschap. Mensen zijn onder de indruk van zijn wonderen en verlangen er meer van. Weer een dilemma voor Jezus.
Ja, de mensen in Nazaret verlangen naar wonderen. Ze eren Jezus als ‘één van ons die het ver geschopt heeft’. Maar Hij mist bij hen de erkenning dat Hij de Gezalfde is, gezalfd met de Geest. Het kan verleidelijk zijn voor Jezus om zich de eer te laten aanleunen als BN’er, als Bekende Nazoreër. Maar Jezus laat merken dat zijn glorie groter is.