Categorie: Bijbelrooster2025

Opnieuw een topervaring, nu van Elia. Net als Mozes worstelt Elia met het gevoel dat hij alleen staat. Hij heeft een topervaring gehad op de berg Karmel: bij het altaar dat Elia gebouwd had liet de heer zien dat alleen Hij God is.

Maar wat heeft het allemaal voor zin. Elia worstelt er mee in stille eenzaamheid. In de stilte – níet in het spectaculaire – krijgt Elia een nieuwe topervaring. Ook al lijkt God ver weg, zijn werk gaat door. Een ervaring waarmee Elia later Jezus mag aanmoedigen.

Mozes, één van de twee mannen die op de berg met Jezus spraken. Ook hij had een gesprek met God over de weg die hij moest gaan. ‘Als U niet zelf meegaat, laat ons dan niet verder trekken’ (vers 15). Mozes mag een glimp opvangen van de grote God die met hem meegaat. Een topervaring!
Hij hoort over vergeving. Maar ook dat de zonde niet onbestraft blijft. Het is een mysterie.
Iets daarvan wordt duidelijk als Jezus zíjn weg gaat volbrengen. Mozes is hem, samen met Elia tot steun. Maar in het uiterste moment zal Hij de weg alleen moeten gaan. In dat uur gaat God niet met Hem mee, maar weet Hij zich door God verlaten.
Juist zó is de HEER wat Hij aan Mozes liet zien: liefdevol, genadig en geduldig.

Een topdag. Een bijzondere ervaring helpt je om aan te kunnen wat er daarna komt. Jezus heeft zo’n topervaring, kort nadat hij verteld heeft over de lijdensweg die Hem te wachten staat. Daar praat Hij ook over met Mozes en Elia: over zijn heengaan, de weg die Hij in Jeruzalem zal voltooien (vers 31).
Jezus voert dit gesprek in hemelse heerlijkheid. Het herinnert Hem er aan waar Hij vandaan komt. Het laat Hem intens ervaren wie Hij is. Zijn glorie en zijn naderende lijden horen bij elkaar. Juist in zijn lijden voor ons mensen komt Gods Zoon tot zijn heerlijkheid.
Neem vandaag de tijd om er over na te denken, niet wat dit voor jou betekent, maar wat het voor Hem betekent.

Jezus’ leerlingen trekken ondertussen al weer een paar jaar met Hem op. In zijn woorden en daden herkennen ze zijn hemelse heerlijkheid. ‘U bent de door God gezonden Messias’ zegt Petrus. Wat ze nog niet kunnen bevatten is dat het Jezus’ glorie is zich voor mensen te vernederen.
Jezus heeft een woord voor onze dagen: elke dag je kruis op je nemen. Wie Jezus erkent in zijn heerlijkheid en elke dag met Hem wil leven kiest voor een weg van zelfverloochening en lijden. Voorlopig. Tot de grote dag komt.

Het grootse van God en zijn koninkrijk wordt aan ons uitgedeeld zoals een zaaier zijn zaad uitstrooit. Het komt in het dagelijks leven van gewone mensen.
Maar wat doet het in je leven? De verleidingen die Jezus gekend heeft, ziet hij ook bij ons. Satan wil ook bij ons het woord wegnemen. Ook ons probeert hij te verleiden met de genoegens van het leven. En – verrassend – ook de zorgen van het leven gebruikt hij om het woord van het koninkrijk bij ons te laten verstikken.
Is ons mensenhart niet te klein om de grote God en zijn rijk binnen te laten? Toch spreekt Jezus over mensen bij wie het vrucht draagt en grote wonderen doet.

Nieuwe dagen zijn aangebroken. In de woestijn heeft Jezus zijn goddelijke glorie aan Satan laten zien. Nu gaat hij het land door met zijn boodschap. Mensen zijn onder de indruk van zijn wonderen en verlangen er meer van. Weer een dilemma voor Jezus.
Ja, de mensen in Nazaret verlangen naar wonderen. Ze eren Jezus als ‘één van ons die het ver geschopt heeft’. Maar Hij mist bij hen de erkenning dat Hij de Gezalfde is, gezalfd met de Geest. Het kan verleidelijk zijn voor Jezus om zich de eer te laten aanleunen als BN’er, als Bekende Nazoreër. Maar Jezus laat merken dat zijn glorie groter is.

Jezus had grote honger. Hij is hier echt mens. Met brood als dagelijkse levensbehoefte.
Als het gaat over werken en eten staan we voor allerlei keuzes. Doe ik het één of het ander? Kies ik voor meer eten, meer inkomen, meer werk? Of heb ik andere prioriteiten? Lastige dillema’s soms.
Jezus’ reageert op satans voorstel met de woorden ‘De mens leeft niet van brood alleen’. Hij wijst het belang van brood niet af, maar zet het in een breder verband. Het gaat hier om de mens tegenover God. Afhankelijk willen zijn van de Schepper, die manna geeft op zijn tijd en op zijn manier.
Jezus geeft geen oplossing voor al je dilemma’s, maar laat ons wel met een bredere blik kijken naar je dagelijks werk, inkomen en eten.

Dat is echt een duivels dilemma: springen, en laten merken dat je op God vertrouwt. Of: weigeren… Betekent dat dan dat je er dus niet op vertrouwt dat God je kan redden? Is het eigenlijk geen belediging voor God om te weigeren? Met God moet je toch alles aandurven?
En toch is er een gevaar. Niet het gevaar dat je te pletter valt. Maar het gevaar dat je God en zijn engelen tot jouw personeel maakt. Jezus vindt zijn antwoord bij de grootheid van God. Die laat zich niet uitproberen. Hij laat zich niet in dienst nemen voor onze belangen. Hij is een God om je aan toe te vertrouwen, om Hém de leiding te geven.

Wat een bizarre tekst. Maar het klopt wel wat we de duivel horen zeggen: ‘Ik kan over alle macht en roem beschikken en ik geef die aan wie ik wil’. Juist in macht en misbruik is satan sterk!
Het is heel verleidelijk om je ego op de troon te zetten. Gaat dat ten koste van de ander? Vaak wel. Of… is dat altijd nog beter dan dat het succes van een ander ten koste van jou gaat…?
Jezus straalt in een nederig antwoord: ‘Aanbid de Heer uw God, vereer alleen Hem’. Het kan niet anders of de aanbidding van Gods heerlijkheid en die van Jezus maakt je hart sterk tegen machtsmisbruik en zelfingenomenheid.

Een nieuwe dag…  

Iedere dag wil iets laten zien van Gods heerlijkheid. Mooi om te zien hoe dat in Jezus’ dagen op aarde gaat. Hij is gezonden door zijn hemelse Vader. Hij is toegerust met de Heilige Geest, ja vól van de Geest. Zo gaat Hij de woestijn in. Daar komt Hij zijn tegenstander tegen: de duivel.

Het lijkt zo op onze dagen. De dagelijkse strijd met duivelse dillema’s. Maar de Geest is er ook in onze tijd. Zo gaan we deze nieuwe week de strijd aan. Met de belijdenis die al eeuwenlang met ons meegaat op het netvlies:

En (wij geloven) in de Heilige Geest,
die Heer is en levend maakt,
die van de Vader en de Zoon uitgaat,
die samen met de Vader en de Zoon
aanbeden
en verheerlijkt wordt,
die gesproken heeft
door de profeten.