Welkom bij 40 dagen hier&nu, een podcast van Verre Naasten, Lume, LPB Media en Kerkpunt.
Vandaag is het 8 maart en de 21ste dag in de Veertigdagentijd. Wietske vraagt zich af: welk herstel is beschikbaar voor een versteend hart en land? De bijbeltekst voor vandaag is Jeremia 26:16-19.
Toen zeiden de leiders en de andere aanwezigen tegen de priesters en de profeten: ‘Deze man kan niet ter dood gebracht worden, want hij heeft in de naam van de HEER, onze God, tot ons gesproken.’ 17 En enkele van de oudsten van het land stonden op en zeiden tegen het samengestroomde volk: 18 ‘Toen Hizkia koning van Juda was trad Micha uit Moreset op als profeet. Hij zei tegen het volk van Juda: “Dit zegt de HEER van de hemelse machten: De Sion zal als een akker worden omgeploegd, Jeruzalem zal een ruïne worden en de tempelberg een overwoekerde heuvel.” Maar hebben koning Hizkia en de bevolking van Juda Micha ter dood gebracht? Hizkia had ontzag voor de HEER en wist Hem gunstig te stemmen, zodat de HEER afzag van het onheil dat Hij hun had aangekondigd. Als we deze man doden, roepen we groot onheil over ons af.
Als je bang bent of schrikt, kun je plotseling verstenen. Soms kan het ook een sluipend proces zijn… langzamerhand loop je vast. Je negeert waarschuwingen en signalen: je droogt uit en uiteindelijk raak je versteend.
Zo ook het volk in Juda: geen waarschuwing nemen ze serieus. In plaats van te kijken naar zichzelf, wijzen ze naar de ander: shoot the messenger! Het lijkt hier helemaal mis te gaan voor Jeremia. Gelukkig zijn er nog leiders en oudsten die terugdenken aan de woorden van de profeet Micha aan koning Hizkia.
Alles lijkt goed te komen: ze leren van de lessen van Micha en Hizkia. De oudsten treden op als bemiddelaars tussen shooters en messenger. Maar, hoewel de oudsten het leven van Jeremia redden door hun tussenkomst, verliezen zij en het volk hun eigen leven. Ze vergeten namelijk het berouw van Hizkia in hun eigen levensverhaal in te passen. Waar Hizkia’s berouw over gaat? Hij vlucht naar de tempel als de vijand nadert om verwoesting te brengen. In zijn gebed maakt hij God groot, toont hij berouw en smeekt God om verlossing. Zijn gebed wordt verhoord! (Jesaja 37:14-20)
En dan nu naar onze eigen versteende situaties: hoe staat het met ons en ons volk, ons land? De verharding, polarisatie en ontkerkelijking bieden vaak maar weinig ruimte voor berouw, toenadering en verlossing. We verschuilen ons ongemakkelijk achter veilige muurtjes en graven onszelf in. Op welk type bemiddelaar lijken we dan? Verbleken we naast Hizkia en lijken we meer op de oudsten? En dat terwijl wij de bemiddelaar bij uitstek kennen: Jezus!
Paulus leert ons: “God, onze redder, wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen. Want er is maar één God, en maar één bemiddelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus, die zichzelf gegeven heeft als losgeld voor allen.” (1 Timoteüs 2:4-6)
Jezus is de énige bemiddelaar: Hij is uit hetzelfde hout als God gesneden en tegelijkertijd mens. Door zijn sterven en opstanding kan alleen Hij verzoening brengen. Deze bemiddelende rol betekent dat Hij tussenbeide kan komen in onze achter muurtjes verscholen harten en in ons van God losgeraakte land. Bouwen we voort op angst of op de zekerheid dat Hij tussenbeide komt en redt? Als wij zijn verlossende proces in ons eigen hart hebben ervaren, dan willen we dat toch niet alleen voor onszelf houden?! Jezus’ losgeld is toch niet alleen voor ons maar voor allen!
Dat is ook wat Hizkia ons laat zien: zelfs als andere koningen hem bedreigen, blijft hij bidden dat ze zullen beseffen dat God de Enige is. Ook Jezus houdt in zijn lijden aan het kruis oog voor de redding van de mens als hij de misdadiger die naast hem hangt, vergeeft en een hemels vooruitzicht biedt. Als bemiddelaar leert hij ons: heb je vijanden lief, bid voor wie je vervolgen, dan ben je een echt kind van God. Als dit gemakkelijk zou zijn geweest, dan had de wereld er al lang anders uit gezien….
Het bemoedigt mij dat er staat: een kind van God. Als Zijn kinderen, mogen we in Jezus’ voetsporen leren groeien als bemiddelaars, op weg naar volwassenheid. Oefenen in het begrijpen en houden van mensen, van wie we uit onszelf maar moeilijk kunnen houden. Geen oordelende shooters zijn, maar tussenbeide komende messengers worden!
Heer, snij ons uit uw hout, zodat wat droog en versteend is geraakt weer bloeiend wordt. Kom tussenbeide als de liefde bekoelt. Herstel dit land, herstel ons, herstel mij!