Vandaag is het tweede paasdag. Vandaag sluiten we de podcast Hier & nu af met een laatste overdenking, een oproep van Nadia, verbonden aan Lume, om met mensen die je juist vandaag bezoekt, spreekt, of met wie je iets onderneemt, ook tijd te nemen om iets over je geloof in Jezus te delen.
De dagtekst is Lucas 24:13-16.
[13]Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar Emmaüs, een dorp dat zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. [14]Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. [15]Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, [16]maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze Hem niet herkenden.
Het is tweede paasdag. De dag na het feest van de opstanding. Misschien begon je die dag met een bezoek aan de kerk, gevolgd door een uitgebreide paasbrunch met familie. Koffie drinken bij familie, en misschien nog een lekkere wandeling in de natuur. Een dag vol ontmoetingen en gezelligheid, maar ook vol drukte.
En in die drukte… Herkennen we Jezus nog wel?
In Lucas 24 lezen we over twee leerlingen van Jezus die op weg zijn naar Emmaüs. Ze lopen samen, vol van alles wat ze hebben meegemaakt. Hun wereld staat op zijn kop. De man op wie ze hoopten, is gestorven. Ja, er zijn geruchten dat Hij is opgestaan, maar ze weten niet wat ze moeten geloven. Ze praten, discussiëren, denken na. En terwijl ze dat doen, voegt een onbekende zich bij hen. Ze merken niet eens dat het Jezus zelf is.
Soms lijkt ons eigen leven ook een Emmaüs-wandeling. We rennen van het ene naar het andere: paasdiensten, familiebezoekjes, de laatste restjes paasbrood opeten. Misschien herken je het wel: je hebt net een intensieve ochtend in de kerk achter de rug, genoten van de worship en de boodschap dat Jezus is opgestaan, en voordat je het weet, zit je weer midden in een druk schema. Je bent zo bezig met alle afspraken en indrukken dat je nauwelijks de tijd neemt om na te denken over wat Pasen echt voor jou betekent. Het lijkt wel een Emmaüswandeling: druk met gebeurtenissen bezig… Hoe vaak zijn we zo bezig met verplichtingen dat we niet eens in de gaten hebben dat Jezus met ons meeloopt?
Jezus loopt mee, ook als we Hem niet meteen herkennen. Hoe kunnen we ons bewust worden van Zijn aanwezigheid? Het antwoord ligt in hetzelfde verhaal. De ogen van de Emmaüsgangers gaan pas open wanneer ze samen met Jezus eten. In de gemeenschap, in het breken van het brood, zien ze Hem ineens.
Misschien is dat voor ons ook de sleutel. Even stoppen, stilstaan, tijd nemen om te bidden, de Bijbel te openen, samen met anderen je geloofsleven delen. Misschien betekent het dat we tijdens de paasbrunch niet alleen praten over koetjes en kalfjes, maar ook delen wat Pasen voor jou betekent. Of dat we na een drukke dag een moment nemen om stil te zijn en te danken dat Jezus voor onze zonden aan het kruis ging.
Dus vandaag, op deze tweede paasdag, daag ik je uit: kijk eens om je heen. Waar zie je sporen van Jezus? In de mensen die je ontmoet, in de manier waarop je anderen ziet en zij jou zien. Wat straal je uit? Welk voorbeeld geef je? Hoe leef je je geloof uit en hoe help je anderen om Jezus te volgen? Misschien loopt Hij al lang met je mee. Je hoeft Hem alleen nog te herkennen.
And I will seek You in the morning
And I will learn to walk in Your ways
And step by step You’ll lead me
And I will follow You all of my days
Woorden uit het luisterlied Sometimes By Step in de uitvoering van Shane & Shane. Zing en bid jij de woorden mee?
Podcast: Play in new window | Download