Het is vandaag 17 april – Witte Donderdag – en dag 38 van de Veertigdagentijd. Op deze dag roept Angelique, betrokken bij Lume, ons op tot een keuze van liefde, overgave eerbied en respect. ‘Kus de Zoon, bewijs Hem eer!’
We lezen Psalm 2 en staan stil bij vers 12, het laatste vers.
1] Waartoe leidt het woeden van de volken, het rumoer van de naties? Tot niets. [2] De koningen van de aarde komen in verzet, de heersers spannen samen tegen de HEER en zijn gezalfde: [3] ‘Wij moeten hun juk afwerpen, ons vn hun boeien bevrijden.’ [4] Die in de hemel troont lacht; de Heer spot met hen. [5] Dan spreekt Hij tot hen in woede, en zijn toorn verbijstert hen: [6] ‘Ikzelf heb mijn koning gezalfd, op de Sion, mijn heilige berg.’ [7] Het besluit van de HEER wil ik bekendmaken. Hij sprak tot mij: Jij bent mijn zoon, Ik heb vandaag verwekt. [8] Vraag het Mij en Ik geef je de volken in bezit, de einden der aarde in eigendom. [9] Jij zult ze breken met een ijzeren staf, ze stukslaan als een aarden pot.’ [10] Daarom, koningen, wees verstandig, wees gewaarschuwd, leiders van de aarde. [11] Onderwerpt u, toon de HEER uw ontzag, breng hem bevend uw hulde. [12] Bewijs eer aan de zoon met een kus, anders ontvlamt zijn woede, en uw weg loopt dood, want bij het geringste ontsteekt Hij in toorn. Gelukkig wie schuilen bij Hem.
Op Witte Donderdag verzamelde Jezus zijn discipelen rond de tafel voor het Laatste Avondmaal. Terwijl Hij het brood brak en de beker deelde, liet Hij zien dat liefde en opoffering de weg waren naar verlossing. Zijn woorden klonken als een oproep om Hem te volgen in trouw, zelfs terwijl de wereld zich tegen Hem keerde.
Die nacht in de Hof van Getsemane bad Jezus in grote strijd. Hij wist dat de wereld samenzweerde tegen Hem, zoals Psalm 2 beschreef: ‘De koningen van de aarde komen in verzet, de heersers spannen samen tegen de HEER en zijn gezalfde.’ De leiders van die tijd zagen zijn boodschap als een bedreiging en waren vastbesloten Hem te stoppen. Maar Jezus wist dat hun plannen vergeefs zouden zijn, want het plan van God stond vast.
Toen Judas arriveerde met de soldaten, verraadde hij Jezus met een kus, een gebaar dat de woorden van Psalm 2:12 doet weerklinken. Jezus aanvaardde dit, omdat Hij wist dat wat op het spel stond groter was dan deze nacht. ‘Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt’, zegt de psalm in een andere vertaling. Dit vers klinkt niet alleen als een waarschuwing, maar ook als een uitnodiging: om respect en eerbied te tonen aan de Zoon, om te schuilen bij Hem en te kiezen voor zijn weg van liefde en trouw.
De gebeurtenissen van Witte Donderdag markeren het begin van de vervulling van Psalm 2. Terwijl de wereld zich afkeerde van de Zoon, bleef Gods belofte staan: ‘Gelukkig wie die schuilen bij Hem.’ Het kruis stond al in de verte en met elke stap toonde Jezus dat Hij Gods Gezalfde koning was en is. Een koning die regeert door liefde en zelfopoffering voor Zijn volk.
Ben je bereid om je kruis op te pakken en het offer te brengen om Christus te volgen? Een leven te leiden van offer, eerbied en respect voor wat Christus heeft gedaan? Als uw antwoord ja is, dan zeg ik op deze Witte Donderdag: ‘Kus de Zoon! Bewijs Hem die eer!
Podcast: Play in new window | Download