Vandaag is het 9 april en dag 31 van de veertigdagentijd. Aan de hand van het lied De steppe zal bloeien houdt Rolf Robbe, betrokken bij LPB media, ons de vreugdevolle toekomst voor die God voor ons heeft klaarliggen. Dit lied, dat begint met de woorden ‘De steppe zal bloeien, de steppe zal lachen en juichen’ is deels een berijming door Huub Oosterhuis van Psalm 126, de dagtekst voor vandaag.
We lezen Psalm 126:1:
Toen de HEER het lot van Sion keerde,
was het of wij droomden,
een lach vulde onze mond,
onze tong brak uit in gejuich.
Stel je voor: de steppe, een dorre, doodse vlakte waar niets wil groeien, zal veranderen in een bloeiende weide vol bloemen en sappig groen gras waar grutto’s en wulpen nestelen en insecten zoemen en mensen vrolijk verblijven. Stel je voor: er komt een nieuwe tijd aan. Het licht breekt door.
Is er ziekte in je leven, is er iemand gestorven? Die tijd van rouw en verdriet zal veranderen en je zal lachen en juichen.
Heeft iemand je verlaten, is er niemand die zich om jou bekommert en sleep je je zonder een mens te spreken door de dag? Er komt een eind aan je eenzaamheid en je verlangen naar liefde, en je zult te midden van je familie en vrienden weer lachen en juichen.
Is je gezicht getekend door de zorgen en het verdriet? Omdat je je baan kwijt bent, omdat je niet rond kunt komen of omdat je piekert om je kind? Hou vol, want je ogen zullen weer stralen van vreugde en er ligt een lach op je gelaat.
Zie je die vluchtelingen die een kwijnend bestaan lijden in asielcentra? Zij zullen weer terug naar hun huis gaan en leven in vrede, echte vrede.
Stel je voor: de Heer zal ons lot keren. De tijd van tranen en verdriet is voorgoed voorbij en je zal weer genieten van een heerlijk leven vol van Gods aanwezigheid. Hij is dicht bij je en Hij noemt je bij je naam.
Echt waar? Jazeker want zo was het in het begin en zo zal het weer worden. Toen alles bedorven en donker leek beloofde God verlossing door zelf te komen en alles recht te zetten. ‘Hij is ten einde gegaan en onder stenen bedolven.’ Maar toen klonken die heerlijke woorden: ‘Dode, dode, sta op, het licht van de morgen schijnt over de schepping.’
Die woorden en daden van vroeger vormen het fundament van vertrouwen waarop we nu staan en hopen op de volledige verlossing. Als je terugkijkt zie je dat Gods beloften altijd uitkomen tot en met de ultieme belofte van verlossing door de dood van zijn Zoon. Dat wekt vertrouwen: God spreekt altijd de waarheid en laat zijn liefde zegevieren.
Dan durf je ook vooruit te kijken. In het volste vertrouwen dat Jezus terug zal komen en alle macht in hemel en op aarde zal krijgen. Dan zal de steppe bloeien en zal er een einde komen aan alle verdriet en onrecht, aan zorgen, angst en pijn.
Nog even en een hand zal ons wenken, een stem zal ons roepen: Ik open hemel en aarde en afgrond. En wij zullen horen. En wij zullen opstaan en lachen en juichen en leven. Die hoopvolle woorden vormen het slot van dit lied. Luister vandaag nog eens naar dit lied met woorden van hoop, bemoediging en verwachting.
Podcast: Play in new window | Download