Een juichende Jezus

Vandaag is het 22 maart en dag 16 van de Veertigdagentijd. Ook is het vandaag Wereldwaterdag. Martha, betrokken bij LPB Media, in onder de indruk van Jezus’ vreugde die Hij toont aan zijn discipelen en de 72 anderen die hij uitzond om het goede nieuws van het koninkrijk van God te vertellen. Een juichende Jezus bij hun terugkeer. Hij beleeft een topervaring.

We lezen in Lucas 10:21 Op dat moment begon Hij vervuld van de Heilige Geest te juichen en zei: ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze https://feeds.soundcloud.com/stream/2041850209-lpbmedia-een-juichende-jezus.mp3

dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld.

Lucas 10:23: Jezus richtte zich apart tot de leerlingen en zei tegen hen: ‘Gelukkig de ogen die zien wat jullie zien!

Verborgen en onthuld.
Onzichtbaar en zichtbaar.
Op de één of andere manier koppelen deze woorden de thema’s van deze dag aan elkaar.
Beetje wonderlijk misschien: Wereldwaterdag en deze bijbeltekst.

Wereldwaterdag. De havens van Rotterdam worden vandaag schoongemaakt, lees ik.
Alle onzichtbare troep, verborgen in het grauwe water van de grote wereldhaven wordt zichtbaar.
Water.
Water doet denken aan de doop. Aan schoongewassen worden.
Onze zonden worden opgediept als het vuil uit de havens en water wast ons schoon. Dichter Hans de Bondt verwoordt dat zo:

Een handvol water op jouw hoofd
Een teken: Jij bent Mijn!

En al het water van de zee
zal niet bij machte zijn
te wissen wat Hij zeggen wil
aan mensen groot en klein:
‘Ik heb je bij jouw naam genoemd
Ik zal er altijd zijn’.

Jouw naam. Mijn naam. Onze namen.
Die namen, die staan opgetekend in de hemel.
Dáárom juicht Jezus! Uitbundig looft Hij zijn Vader. Hij is vol vreugde.

Het raakt me dat Hij dat doet omdat Hij vervuld is met de Heilige Geest.
Jezus, de méns – vol van de Geest, de Geest die van de Vader en de Zoon, Hij zelf, uitgaat.
Hij staat nog aan het begin van zijn lijden, Hij weet wat er komen gaat.
En Hij juicht! Hij juicht om onze namen, omdat Hij door het lijden heen kijkt naar wat nog onzichtbaar is, maar juist door dat lijden zichtbaar mag worden.

De zooi in de haven van Rotterdam en de plasticsoep in de oceanen. Wat moeten we ermee?
De schepping kraakt en zucht.
De havens schoonmaken lijkt een soort symptoombestrijding.
Met welke ogen kijk jij daarnaar?  
Heb jij van die ogen die gezien hebben?
De troep, je eigen aandeel daarin, de mensen in deze wereld?
En wij leven zelfs na Pasen, na Hemelvaart, na Pinksteren.
Onzichtbaar is voor ons al voor een deel zichtbaar.

‘Gelukkig de ogen die zien wat jullie zien.’
Zie jij Jezus zoals Hij is?

Lang geleden las ik het boek Zwerver van Angela Hunt.
Het gaat over de legende van de wandelende Jood die getuige is van de kruisiging. Over zijn omzwervingen op aarde, de eeuwen door, omdat hij niet kan sterven voordat hij Christus heeft gezien. Hij leeft 2000 jaar en sterft pas wanneer hij de werkelijke betekenis van genade begrijpt en Jezus ziet zoals Hij is. Een citaat uit dat boek:

‘Genade komt tot de ziel als het zonlicht ’s morgens tot de wereld: eerst de schemering, dan een lichtstraal; en tenslotte de zon in al zijn volheid en helderheid.’ Dát is wat de Geest doet. Hij verandert onze blik waarmee wij de wereld in kijken.
Naar de troep in de havens van Rotterdam.
Waarmee wij naar mensen kijken en naar onszelf.
Hij maakt zichtbaar wie Jezus is en helpt ons geloven.
Hij laat ook óns juichen en verheugd zijn omdat onze namen staan opgeschreven in de hemel.
En Jezus juicht. Dáárom!