Vandaag is het 20 maart en veertiende dag van de Veertigdagentijd. Soms kun je behoorlijk last hebben van narigheid en ellende. Het kan liggen aan jezelf of buiten jezelf. Je voelt je machteloos. Samer, verbonden aan Verre Naasten, kent het uit eigen ervaring. Ook de apostel Johannes op Patmos schrijft over zijn last en verdrukking. Je kunt het lezen in Openbaringen 1:9-20. Samer staat stil bij vers 9 en 10.
9 Ik, Johannes, uw broeder, die door onze eenheid met Jezus net als u deel in de ellende, het koninkrijk en de standvastigheid – ik was op het eiland Patmos omdat ik over God had gesproken en van Jezus had getuigd. 10 Op de dag van de Heer raakte ik in vervoering. Ik hoorde achter me een luide stem, die klonk als een bazuin
Is het mogelijk dat ik ook zo’n ervaring krijg als de apostel Johannes? Is dat mogelijk terwijl ik dien in een kerk vol met problemen? Johannes begint zijn top-ervaring met een duidelijke uitleg over de reden van zijn pijn en ellende. Johannes was vervolgd en verbannen vanwege zijn geloof in Christus en het Woord van God en vanwege zijn getuigenis over Christus.
Een jonge vrouw, nieuw in het geloof en van Moslimachtergrond, vertelde mij dat ze haar geloof in Christus op facebook had gedeeld. Haar moeder zei tegen haar na veel scheldwoorden: ‘Beschouw mij als dood, je hebt geen moeder meer vanaf nu.’ Daarna verbrak zij de relatie en het contact met haar. Hoe pijnlijk is het om je geliefden kwijt te raken omdat je Christus volgt.
Ook Johannes was verwijderd van al zijn geliefden vanwege zijn geloof in Christus. Geen wonder dat Christus tot Johannes komt, en tot zo’n vrouw die haar meest nabije mensen verloor door haar geloof.
Maar is het mogelijk dat Christus tot jou en mij komt in een doodnormale kerk? Ik heb ook zoiets meegemaakt. Ik was pas gelovig. Een vluchteling, verwaarloosd in Oostenrijk. Ik was toen in grote moeilijkheden, maar dat was niet vanwege mijn geloof in Christus. Het was juist door mijn zwakheid, dwaasheid en zonde. Dus precies tegenovergesteld aan de apostel Johannes. Ik herinner me, midden in de nacht was ik aan het draaien in mijn bed, vol met zorgen, verdriet en tranen. Ik weet niet hoe ik sliep en wanneer precies, misschien om 3 uur ’s nachts. En ik zag Christus tot mij komen in een wit gewaad, zijn gezicht stralend als de zon. Hij zei geen woord tegen mij, maar Hij deed zijn armen wijd open voor mij. Ik ging naar Hem toe, en Hij omarmde mij vol liefde. Twee uurtjes later was ik wakker, maar ik voelde grote kracht en vrede en vreugde in mijn binnenste. Dat was 24 jaar geleden. Christus leeft!
Hij wil jou kracht geven in je zwakheid op allerlei manieren. De openbaring aan Johannes was op een zondag. Ga de komende zondag naar de kerk, biddend in de Geest. Vraag Christus dat Hij zichzelf openbaart aan jou. Heb er vertrouwen in dat Hij dat gaat doen, ongeacht wat de oorzaken zijn van jouw verdriet en druk. Laat de levende Christus Zichzelf aan jou en zijn gemeente openbaren, met een top-ervaring zoals Hij wil. Bid dit gebed in geloof: Heer, openbaar Uzelf aan mij om uw aanwezigheid in mijn moeilijke situatie te ervaren.
Podcast: Play in new window | Download