Vandaag is het 26 maart 2025 en dag 19 van de Veertigdagentijd. ‘Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?’ Rolf, betrokken bij LPB Media, neemt ons mee naar een gedicht van Gerard Reve en naar Psalm 103:1-7. We lezen het tweede vers daaruit:
‘Prijs de HEER, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden.’
We beginnen vandaag met een gedicht van Gerard Reve (1923-2006)
Graf te Blauwhuis
voor buurvrouw H. te G.
Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.
Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al,
ja ja, kom er eens om,
Gij weet waarom het is, ik niet.
Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?
God is een achterhaald concept, volkomen uit de tijd en totaal onbelangrijk. Mocht je in de hectiek van het leven al tijd hebben om over Hem na te denken dan dringt zich gelijk de vraag naar voren wat je überhaupt merkt van die liefhebbende God in deze wereld vol ellende. Zie je Hem bij het journaal? Is Hij bij die kapotgeschoten huizen, bij de verkrachte vrouwen en vermoorde kinderen, bij de duizenden vluchtelingen op zoek naar een normaal leven? Staat Hij bij dat graf van die jongen van achttien jaar? Misschien vraag jij je ook wel eens of zelfs vaak af: dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?
Onze kille werkelijkheid waar voor God geen plaats meer is staat in schril contrast met de warme dankbaarheid in Psalm 103. ‘Prijs de HEER, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden.’ zegt David. Hij slaat zo te zien de plank volledig mis. Geeft zo’n psalm nou antwoord op de vragen van vandaag, het lijden en de onontkoombare dood? Wat weet zo’n David nou helemaal van de moeiten en het verdriet, de wanhoop en uitzichtloosheid van het leven hier en nu? Vergeet niet een van Gods weldaden. Ja ja.
Waar is God in ons leven? Of moeten we zeggen: welke plaats geef ik God in mijn leven? In plaats van een aanklacht tegen God wordt het een vraag aan jezelf. Zie je God als de liefdevolle en genadige Vader die niet ophoudt van jou te houden? Let je op alles wat Hij je geeft? Hij vergeeft al je zonden. Alle keren dat je Hem of je naaste negeerde of verwijten maakte, zijn schitterende schepping onbewust of willens en wetens bedierf. Hij vergeeft en Hij geneest. Hij maakt het leven weer heel, herstelt je lijf en leden. God overstijgt de dood die zo aanwezig lijkt. Zijn liefde is eeuwig en Hij is bij je, alle dagen tot aan de voltooiing van deze wereld wanneer Hij terugkomt en zijn shalom de nieuwe aarde licht zal kleuren.
God lijkt voltooid verleden tijd maar Hij is de God die was en die is en die komt. Hij is actueler en aanweziger dan ooit. Hij is het enige tegenwicht tegen de wanhoop en uitzichtloosheid van deze wereld. Als je kijkt met ogen van geloof zie je dat Hij naast je staat in de hectiek van het leven en bij het graf van een 18-jarige. Zijn arm rust op je schouder. Kies je voor zijn liefde of voor de duisternis van deze tijd?
Podcast: Play in new window | Download