Podcast: Play in new window | Download
Welkom bij 40 dagen hier&nu, een podcast van Verre Naasten, Lume, LPB Media en Kerkpunt.
Vandaag, 2 maart en de 16e dag van de vastentijd, is de bijbeltekst 2 Petrus 1:16-21. Martha koos vers 19 uit om vandaag over na te denken. In de woorden van de BasisBijbel klinkt het als volgt:
‘En ik geloof ook stellig wat de profeten vroeger hebben geprofeteerd. Het is belangrijk dat jullie goed op hun woorden letten. Want ze zijn de waarheid. Hun woorden geven licht in jullie hart, net zoals een brandende lamp licht geeft op een donkere plaats. Het licht schijnt daar, totdat de dag aanbreekt en de morgenster in jullie hart opgaat.’
Soms, als ik ergens loop waar heel veel mensen zijn, in de stad bijvoorbeeld, dan denk ik wel eens: Wat er als nu opeens iemand boven op een muurtje gaat staan om te profeteren? Net zoals in het verhaal van gisteren: een stad en een volk die gewaarschuwd worden dat ze aan scherven geslagen zullen worden. Onherstelbaar stuk. Al die mensen daar worden luidkeels aangesproken en opgeroepen om eens bewust te kijken naar de brokstukken waarin ze rondlopen, en de brokken die ze zelf maken.
Als je eerlijk om je heen kijkt staan ook wij al behoorlijk in de brokstukken, aan eenzelfde soort Schervenpoort als Jeremia. En we kijken het dal, de duisternis in.
In ons eigen leven, in de wereld. Brokstukken. Een wereld vol. Een leven vol.
Zoals Jeremia spreekt in hoofdstuk 4:23:
Ik zag de aarde,
ze was woest en doods.
Ik keek op naar de hemel,
er was geen licht.
Ik denk aan de schepping: De aarde was woest en ledig en er was duisternis. En het eerste wat God schiep was: LICHT…
Als Jeremia klaagt dat er geen licht is, dan kijk ik, in het hier & nu, mee met Petrus, die zelf, zomaar met eigen ogen, de stralende hemelse macht en majesteit gezien heeft. Als ik luister naar wat hij vertelt van de kracht van onze Heer Jezus Christus: ‘God de Vader liet Zelf zien dat Jezus hemelse macht en eer bezat. Ik heb zelf die stem dat horen zeggen vanuit de hemel, toen ik samen met Hem op de heilige berg was’.
Dan denk ik: als ik dáár sta, naast Petrus zeg maar, daar waar die stem klinkt: ‘Dit is mijn geliefde Zoon. Luister naar Hem!’, zou ik luisteren? Jij? Echt luisteren met ons hart? Horen we dan de woorden dat we een Redder nodig hebben omdat we anders ook in scherven uit elkaar vallen? Horen we dan dat Hij de wereld in handen heeft en alle macht heeft?
Want Hij tilt ons op uit de brokstukken, keert ons naar Hem toe en Hij laat het Licht van het gezicht van Jezus op ons schijnen. Dan gaat de Morgenster op in ons hart. Dan schijnt het licht van de Morgenster over de brokstukken. En op ons. Zoals Ria Borkent het verwoordt in dat bekende lied:
Heer, het licht van uw liefde schittert,
schijnt in donkere diepten, schittert;
Jezus, licht voor de wereld, verlicht ons
door de waarheid die u geeft, bevrijd ons.
Heer, ik kom in uw stralend schijnsel,
uit de schaduw in uw nabijheid;
door uw Zoon mag ik staan in uw luister,
toets mij, test mij, verteer al mijn duister.
Heer, hoe meer wij uw helder licht zien
en de weerglans op ons gezicht zien,
zal ons leven voor anderen stralen,
het verhaal van uw liefde vertalen.
Kom, Jezus, kom, vul dit land met uw Vaders glorie;
blaas, Geest, ons aan, zet ons hart in vlam,
stroom, overstroom alle naties met uw genade.
Geef ons uw woord, Heer, ontsteek hier het licht.
Totdat U komt.