Voelt het na gisteren alsof je toch weer teruggeworpen wordt op jezelf? Dus: alsnog ontmoedigend? Want wat stelt mijn geloof nou helemaal voor?
Beide jongens uit de gelijkenis bakken er maar heel weinig van. Allebei zijn ze vooral bezig met zichzelf. Allebei laten ze hun vader als vader in de kou staan.
Maar deze Vader laat hen niet in de steek. Hij confronteert ze met zijn Vaderliefde. Hij zoekt hartstochtelijk naar hun hart.
Ondeugd èn deugd moeten wijken voor deze liefde, de Liefde. Geef je gewonnen!