Welkom bij 40 dagen hier&nu, een podcast van Verre Naasten, Lume, LPB Media en Kerkpunt.
Vandaag is het vrijdag 29 maart, dag 39 van de lijdenstijd. Hagar staat stil bij Goede Vrijdag. De tekst van vandaag is Klaagliederen 3:1-9:
1 Ik ben de mens die te lijden heeft onder de stok van zijn toorn.
2 Hij leidt mij en voert mij – in een lichtloos duister.
3 Tegen mij heft Hij zijn hand op, steeds opnieuw, dag na dag.
4 Mijn vlees en mijn huid doet Hij wegteren, en al mijn botten breekt Hij.
5 Hij sluit mij in en omringt mij met gif en tegenspoed.
6 Hij laat mij in duisternis wonen, als de doden van eeuwen her.
7 Hij trekt een muur rond mij op, ik kan er niet uit; zwaar zijn mijn bronzen ketenen.8 Al schreeuw ik en roep ik om hulp, Hij wil mijn gebed niet horen.
9 Hij verspert mij de weg met rotsblokken, mijn paden maakt Hij krom.
Diepe, diepe duisternis. Een groot gevoel van eenzaamheid en een beklemmend gevoel op mijn borst. Dat is wat de tekst van vandaag bij me oproept. En precies daarom past deze tekst bij Goede Vrijdag, de dag waarop onze Heer Jezus Christus diepe duisternis en eenzaamheid ervoer.
Het heftige menselijk lijden dat Jeremia in zijn Klaagliederen beschrijft, helpt ons, voor zover dat menselijkerwijs ook maar mogelijk is, iets te voelen van wat Jezus voelde aan het kruis. Zó alleen, zoveel pijn en zo door God verlaten. In Klaagliederen 3 vers 2 lezen we: ‘Hij leidt en voert mij – in een lichtloos duister.’ En dat is precies wat Jezus vandaag onderging. Hij, die het licht voor de wereld is, wordt geleid naar een plek van duisternis. Een plek waar God niet is, waar geen liefde is. Stel je zo’n plek eens voor… We noemen onze wereld soms al wel eens een wrede plek. Wat doen mensen elkaar soms aan…?! Dichtbij en ver weg hoor ik de meest verschrikkelijke verhalen over diepe haat, geweld, seksueel misbruik en uitbuiting…. Verhalen die jou ook bereiken als je de kranten leest of het nieuws aanzet. Maar besef je één belangrijk ding: in onze wereld, die wij soms een wrede wereld noemen, is God aanwezig én daarom is er ook goedheid en liefde. Maar de plek waar Jezus naar toe gaat, daar is God niet. Daar is geen goedheid en liefde, maar alleen maar wreedheid, diepe haat en duisternis. En dat is de plek waar Jezus vrijwillig naar toe gaat. Voor jou. Voor mij.
Jezus ondergaat in het kwadraat het leed dat Jeremia vandaag beschrijft. In vers 8 lezen we: ‘Al schreeuw en roep ik om hulp, Hij wil mijn gebed niet horen.’ Jezus schreeuwde het ook uit naar God. ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u Mij verlaten?’ klinkt die roep daar hartverscheurend aan het kruis. Het antwoord was stilte. Doodse stilte.
Ik wil je vandaag uitdagen om in die stilte te blijven. Om die diepe pijn en eenzaamheid tot het diepste van je lijf te laten doordringen… en te laten zijn. En je dan te beseffen: Jezus deed dat voor mij! Om zo het offer van Jezus vandaag echt op waarde te kunnen schatten. Zo vaak is onze natuurlijke reactie op menselijk leed en pijn dat we zeggen ‘Het komt wel goed’ om daarna over iets anders te beginnen. In het geval van Jezus weten we ook, het komt goed. Godzijdank! Maar daarvoor moest eerst wel een vreselijk groot offer worden gebracht. Voordat we al vooruit en verder kijken naar wat er komt, Jezus’ opstanding en overwinning op de dood, wil ik je vandaag vragen om dat bewust niet te doen.
De Joden lezen het boek Klaagliederen op de negende dag van de vijfde maand, op de dag van rouw over de twee verwoestingen van de tempel. Laten wij vandaag het boek Klaagliederen lezen, op een dag van rouw waarop Jezus, die naar Zichzelf verwees als een tempel, werd afgebroken. Een dag van rouw en eerbiedig gedenken wat Jezus voor ons deed.