Vandaag vertelt Lucas over zijn kleine missionaire gemeente in een middelgrote Brabantse stad. De dagtekst is Matteüs 28:16-20.
De band Casting Crowns maakte een song over het lichaam van Christus, de kerk. het heet: If We Are The Body. Als wij het lichaam van Christus zijn, waarom reiken zijn armen niet uit, waarom helen zijn handen niet, waarom onderwijzen zijn woorden niet? Als wij dan zijn lichaam zijn, waarom gaan zijn voeten dan niet, waarom laat deze liefde hun niet zien dat er een weg is? Er is een weg…
Op zondag is het altijd druk rondom de kerk. Mensen zoeken naar een parkeerplaats en dan snel de winkel in. Even later weer naar buiten, met een tas vol boodschappen. De supermarkt is een grote trekker. In de klokkentoren van onze kerk tegenover de supermarkt hangt de uitnodiging: Onze boodschap is gratis.
Het welkomstteam bij de deur begroet iedereen.
Paaszondag stond de deur langer open dan gebruikelijk. We hadden een gemeenteactiviteit na de dienst. Iemand parkeerde zijn brommer naast onze kerkdeur. We complimenteerden de berijder over de staat van zijn oude Zundapp, hij stapte af en glipte naar binnen. Hij ging achterin zitten en proefde even de sfeer. Mensen dronken koffie en hij nam ook een bakkie.
Een vrouw stapte binnen, zette 3 waxinelichtjes op de liturgietafel en ging op de voorste rij zitten. Even later was ze weer weg. De kaarsjes bleven staan. Niemand had haar gesproken, maar zij had even contact met God.
En één vrouw bleef komen, omdat ze niet alleen bij de deur, maar ook toen ze al even zat een vriendelijk ‘goedemorgen’ toegewenst kreeg vanuit de rij voor haar.
Als kerkgemeenschap sta je niet met lege handen. Onze opgeheven handen worden gevuld met de opdracht van Jezus in Matteüs 28:16-20.
‘Terwijl je in de wereld bent, laat mensen voelen dat God van hen houdt. En geef die liefde door.’ Een grote opdracht, gegeven aan twijfelaars die Jezus volgen en ervaren. Hijzelf is er elke dag bij.
Zet de deur van je kerk maar open. Maak een praatje met voorbijgangers, ook al komen ze voor andere boodschappen. Wees vriendelijk op de parkeerplaats, zie de mensen en kijk vooral ook naar God. Hij nam juist deze mens, op dit moment, mee om contact te krijgen met jou: jij bent zijn handen en voeten, zijn ogen en oren op dit moment. En ga voorzichtig om met je boodschap. Want die is wel gratis, maar zeker niet waardeloos.
De gemeenschap van de kerk is gecomponeerd door de Geest. Iedereen heeft zijn eigen plaats en rol. Twijfelaars en zeker-weters. Toch is de boodschap voor iedereen hetzelfde. De één kan vriendelijk praten, de ander doet vriendelijk met zijn handen. Wij zijn allemaal onderweg om meer van die liefde van God te ervaren en door te geven. Als mens die Jezus’ familienaam draagt, ben je niet beter dan een ander. Alleen eerder geroepen. En niet afgehaakt, door Gods genade.
We moeten wel onze handen en voeten, onze ogen en oren gebruiken. In ‘If We Are The Body’ zingt Casting Crowns: ‘Why is his love not showing them there is a way?’ Waarom laat ZIjn liefde hen niet zien dat er een weg is? Dat is onze opdracht: laten zien dat er een weg is. Daarvoor staan wij in de wereld. Loop maar een tijdje mee…
Podcast: Play in new window | Download