Het is donderdag 23 maart. Hoe reageer jij op gebeurtenissen, op mensen? In Johannes 9:13-34 staan verschillende reacties op de genezing van de blinde man. Christien zet ons erbij stil.
Ik heb wel eens gelezen dat wanneer de politie getuigen bij een situatie vraagt wat zij hebben gezien ze allemaal iets anders vertellen. Dat zou komen doordat we alles door onze eigen bril, ons eigen referentiekader zien.
In Johannes 9:13-34 zijn er ook verschillende getuigen van een situatie: de genezing van de blinde man. We lezen over drie groepen getuigen en hun referentiekader.
Als eerste de buren en kennissen van de man. Zij zijn bang omdat de genezing op sabbat is gebeurd, of het wel oké is. En daarom nemen ze hem mee naar de Farizeeën.
Dan de Farizeeën. Zij zijn bang hun machtspositie te verliezen als religieuze leiders. En daarom vragen ze van alles aan de verschillende betrokkenen. Vragen waarop zij antwoorden kunnen geven die hen helpen hun positie te behouden.
Als laatste de ouders van de blinde man. Zij zijn bang om uit de synagoge gezet te worden. En dat betekent dat je aan veel activiteiten die van groot religieus en sociaal belang waren, niet meer mee kon doen. Daarom verwijzen zij de Farizeeën voor antwoorden terug naar hun zoon.
Allemaal reacties vanuit angst. Allemaal reacties die niets te maken hebben met het wonder wat er zojuist is gebeurd. Niets met blij zijn voor de man die nu weer kan zien. Elke reactie heeft vooral te maken met het eigen perspectief op de wereld. Niemand luistert echt naar de man die weer kan zien. In hun denken, zeggen en doen formuleren de omstanders een antwoord dat hen zelf helpt.
Dat je een bril ophebt die jouw beleving kleurt is niet raar. Je hebt in je leven mensen ontmoet, dingen meegemaakt en geleerd die jouw bril, jouw referentiekader, hebben helpen ontwikkelen. Maar ben je je ervan bewust dat jij een bril ophebt. En heb je die wel eens onderzocht? Lukt het je om open te blijven staan voor dingen die niet direct in jouw referentiekader passen?
Je kunt je bril nooit helemaal afzetten. Maar het is wel heel nuttig om interesse te hebben in de bril van een ander. Omdat we daardoor respectvoller en verdraagzamer naar elkaar toe worden.
Dit betekent dat wanneer je iemand ontmoet die een andere mening heeft dan jij, dat je luistert met belangstelling. Veel mensen luisteren niet naar anderen met de bedoeling om de ander te begrijpen. Ze luisteren om antwoord te kunnen geven. Ze projecteren hun eigen film op het leven van de ander. Luisteren met je eigen waarheid als referentie.
Zijn wij in staat om empathisch te luisteren? Luisteren naar de ander met de intentie de ander te begrijpen? Je te verplaatsen in het referentiekader van de ander? Dat betekent niet dat je het met de ander eens hoeft te zijn. Maar wel dat je met je verstand en gevoel begrip hebt voor diegene. Dus luisteren met je oren, ogen en hart.
Wanneer je op deze manier naar een ander luistert, zul je de ander meer gaan waarderen. En wanneer jij meer jij begrip hebt voor de ander, is de kans groter dat een ander ook echt naar jou wil luisteren. Wanneer je van elkaar weet welke motieven er achter standpunten zitten, is er vaak meer ruimte voor creatieve oplossingen.
Stel je voor dat we in ons eigen leven met empathisch luisteren zouden gaan oefenen. Dan zouden er zomaar allerlei mooie dingen kunnen gebeuren.
Podcast: Play in new window | Download