Podcast

Het kan verkeren

Vandaag, zaterdag 18 maart, staat Derk Jan vanuit Johannes 6:67-71 stil bij Jezus’ vraag ‘Willen jullie soms ook weggaan?’

Afgelopen week waren de verkiezingen voor de provinciale staten. In 2019 kwam Thierry Baudet als grote winnaar uit de bus. Zijn boodschap sloeg aan bij een grote massa mensen. Als ik dit schrijf, weet ik nog niet wat de uitslag op 15 maart is geworden. In de peilingen vooraf is FvD een behoorlijk stuk weggezakt. Het kan verkeren.

Het lijkt erop dat een grote groep mensen is afgehaakt bij FvD. De steeds extremere uitspraken van de partijleider worden als aanstootgevend ervaren en wekken ergernis op. Mensen nemen er soms publiekelijk afstand van. Anderen nuanceren zijn uitspraken. Je moet ze met een korreltje zout nemen. Ergens heeft hij wel een punt.

Even voor de duidelijkheid, het gaat me niet om het bashen van FvD of Thierry Baudet. Het gaat me vandaag om de patronen die zichtbaar worden. Die zie je ook in de tekst van vandaag. En misschien zelfs wel in ons eigen leven.

Jezus deed tijdens zijn leven indrukwekkende dingen. Hij genas zieke mensen, dreef boze geesten uit, gaf blinden hun zicht terug en liet zelfs mensen opstaan uit de dood. Geen wonder dat een grote massa mensen Hem volgde. Maar het kan verkeren. Op donderdag zagen we nog dat de mensen enthousiast wegliepen met Jezus. Vandaag zien we hoe ze geërgerd weglopen bij Hem. Die man doet zulke bizarre uitspraken! Hij beweert dat Hij bij God zelf vandaan is gekomen. En dat je zijn lichaam moet eten en zijn bloed moet drinken. Veel leerlingen hoorden dit en zeiden: ‘Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar luisteren.’ En ze gingen niet verder met Jezus mee.

Dan vraagt Jezus zijn discipelen op de man af: ‘Willen jullie soms ook weggaan?’. Tuurlijk niet zegt Petrus, waar zouden we naartoe moeten. U bent de Heilige van God!

Wat een belijdenis. Daar kun je op bouwen. Toch?

Maar Petrus zal er snel achter komen dat het volgen van Jezus meer vraagt dan mooie woorden. Als Jezus gevangen is genomen, blijft er van die belijdenis niet zoveel meer over. Tot drie keer toe reageert Petrus vol ergernis en al vloekend dat hij Jezus niet kent. Er kraait een haan! Het kan verkeren.

Vandaag stelt Jezus jou en mij diezelfde vraag: ‘Willen jullie soms ook weggaan?’.

Weersta met mij even de neiging om direct ‘nee, natuurlijk niet’ te zeggen. In Lucas 7 zegt Jezus namelijk: ‘Gelukkig wie aan mij geen aanstoot neemt.’ Daar klinkt de verwachting in door, dat ergernis geen onlogische reactie is.

Erger jij je wel eens aan Jezus?

Ik wel, als ik heel eerlijk ben. Jezus is zo mateloos inclusief. Eet met hoeren en tollenaars (dat waren de landverraders van toen). Iedereen is welkom! Een geweldige boodschap en toch betrap ik mezelf erop dat ik me soms als de oudste zoon voel. Of als die landarbeider die de hele dag heeft gezwoegd en net zoveel krijgt als degene die maar een uurtje heeft gewerkt. Onder de oppervlakte voel ik zomaar ergernis over zoveel goedheid.

Erger jij je wel eens aan Jezus?

Of zou het kunnen dat je, net als ik soms, bewust of onbewust zijn woorden wat nuanceert? De scherpe randjes ervan af haalt. ‘Willen jullie soms ook weggaan?’ vraagt Hij. Denk even na voor je nee zegt. Heb je berekend wat het volgen van mij je kost? Alles! Weet je dat als je mij wilt volgen, je kruis al voor je klaarligt? Ben je bereid alles op te geven, al jouw rechten los te laten en je knie voor Mij te buigen?

‘Willen jullie soms ook weggaan?’

Nee Heer, want waar zou ik heen moeten.
U bent het lam, maar ook de leeuw.
U bent mijn vriend, maar ook mijn Koning.
Mens als ik, maar tegelijk God en oneindig groot.
U geeft alles en U vraag alles.
Help mij u te volgen, waar U ook gaat.

Amen